Ο π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, αφιέρωμα

Ο π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ. Αφιέρωμα.

“Γνώρισα τον πατέρα Αντώνιο όταν χρειάστηκα βοήθεια στις έρευνες που έκανε ο Σκάι για τον Σατανισμό. ‘Ηταν ο χειμώνας του 1995 μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης των Σατανιστών της Παλλήνης. Είχε την ηρεμία και τη νηφαλιότητα του ανθρώπου, που ήξερε ότι δίνει ένα δύσκολο αγώνα, αλλά που έχει τάξει τον εαυτό του σ’ αυτόν και που τίποτα δεν μπορεί να τον κάμψει. Είχε αποφασίσει ότι αυτή θα ήταν η ζωή του: Η έρευνα και η μάχη κατά των αιρέσεων και του σατανισμού. ‘Ομως αντί για το φλογερό λόγο και το πάθος, που περίμενα, συνάντησα αυτό πού πραγματικά είναι ο Χριστιανισμός. Πραότητα, αγάπη, ψυχική γαλήνη, διάθεση για βοήθεια και συγχώρεση σ’ αυτούς που αντιμαχόταν. Τους αισθανόταν παιδιά του. ‘ Ενοιωθε χρέος απέναντί τους κι όχι μίσος. Για εκείνον δεν ήταν εχθροί. ‘Ηταν αυτοί που τον είχαν ανάγκη περισσότερο από εμάς. Εξακολουθήσαμε να έχουμε επικοινωνία ακόμη κι όταν η αρρώστια κατέβαλε το κορμί του. Το κορμί, όχι την ψυχή και την πίστη του. Μου έστελνε “υλικό” ακόμη και στην πιο δύσκολη φάση της ασθενείας του. Δεν του χρωστάω όμως επιτυχίες δημοσιογραφικές. Του χρωστάω μαθήματα αγάπης και άσκηση ψυχής. Και η φωτογραφία του στο μυαλό μου είναι η φωτογραφία της γαληνεμένης μάχης. Αυτής που δεν έχει ηττημένους”. (σελ.86-87).

ΝΙΚΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ, Δημοσιογράφος.

Άδετο, σχ. 14Χ21, (‘ Εκδοση Π.Ε.Γ. 1997, Σελίδες 176).