Ο Άγιος Σιλουανός Ο Αθωνίτης

Αρχιμανδρίτου ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ( Σαχάρωφ)

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ

Η περί του Θεού Αποκάλυψη λέει: «Ο Θεός αγάπη εστίν», «ο Θεός φως εστι και σκοτία εν Αυτώ ουκ έστιν ουδεμία» (Α’ Ιωάν. δ’ 8, α’ 5). Πόσο δύσκολο είναι για μας τους ανθρώπους να το αποδεχθούμε! Δύσκολο, γιατί και η ατομική μας ζωή και η ζωή του κόσμου, ο οποίος μας περιβάλλει, αποδεικνύουν μάλλον το αντίθετο. Πραγματικά! Πού είναι αυτό το ΦΩΣ της ΠΑΤΡΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, αν όλοι σχεδόν, εγγίζοντας το τέλος της ζωής, αναφωνούν με πίκρα καρδιάς μαζί με τον Ιώβ: « Αι ημέραι μου παρήλθον εν βρόμω, ερράγη δε τα άρθρα της καρδίας μου… άδης μου ο οίκος… Πού ουν μου έτι εστίν η ελπίς;» και εκείνο που μυστικά, αλλά με δύναμη, ζητούσε η καρδιά μου από τα πρώτα χρόνια της, «τις όψεται;» ( Ιώβ ιζ’ 11-15). Ο Ίδιος ο Χριστός μας διαβεβαιώνει ότι ο Θεός προνοεί στοργικά για όλη την κτίση και ότι δεν λησμονεί ούτε ένα μικρό πετεινό του ουρανού, ότι Αυτός φροντίζει ακόμη και για τον καλλωπισμό των κρίνων του αγρού· για τους ανθρώπους μάλιστα η πρόνοιά Του είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη, σε βαθμό ώστε «και αι τρίχες της κεφαλής ημών πάσαι ηριθμημέναι εισί» (πρβλ. Ματθ. ι’ 30). Πού είναι λοιπόν αυτή η πρόνοια που φθάνει ως τα πιο ταπεινά πράγματα και που φροντίζει και για τα πιο ελάχιστα; Όλοι συμπνιγόμαστε από το θέαμα του αχαλίνωτου οργίου του κακού στον κόσμο. Συχνά μυριάδες υπάρξεις, με την εμφάνισή τους στη ζωή και πολλές φορές χωρίς να έχουν φθάσει στην αυτοσυνειδησία, αρπάζονται με απίστευτη σκληρότητα. Γιατί λοιπόν μας δόθηκε αυτή η παράλογη ζωή; Και να, με δίψα ζητά η ψυχή να συναντήσει τον Θεό, για να του πει: Γιατί μου έδωσες τη ζωή;… Χόρτασα από βάσανα. Με κάλυψε το σκοτάδι… Γιατί κρύβεσαι από μένα;… Γνωρίζω ότι είσαι αγαθός, αλλά πώς αδιαφορείς τόσο για την τραγωδία μου; Γιατί είσαι τόσο σκληρός και ανίλεως μαζί μου; Δεν μπορώ να Σε εννοήσω!

Δεμένο
Σελίδες: 608
Διαστάσεις: 21Χ14
ISBN: 978-1-874679-25-7