Μουσικόν Εγκόλπιον Παρακλητικής – Κύριοι ήχοι

ΜΟΥΣΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΟΙ ΗΧΟΙ

Περιέχει άπαντα τα ψαλλόμενα εις τας ακολουθίας του Εσπερινού και του Όρθρου, κατά το ΕΙΡΜΟΛΟΓΙΚΟΝ είδος της Μουσικής μας, εις μεν το α’ μέρος: Κεκραγάρια, Στιχολογίας, Εσπερινού, Προψαλλομένους στίχους, Αυτόμελα, Θεός Κύριος, Τιμιωτέρα, Πασαπνοάρια, Στιχολογίας Αίνων, Δοξολογίας και Μακαρισμούς, εις δε το β’ μέρος περιέχονται άπαντα τα εις την Παρακλητικήν ευρισκόμενα «» Τροπάρια από Κυριακής εσπέρας έως και Σαββάτου πρωΐας, πλήν των «προσομοίων», ήτοι: Απόστιχα εσπερινού, Καθίσματα όρθρου, Ειρμούς Κανόνων, Α’, Γ’, Θ’, ωδής, Απόστιχα των Αίνων. Παρεμβάλλονται τα όμοια πρωτότυπα μουσικά κείμενα καταγραφέντα η μελοποιηθέντα υπό του Μουσικωτάτου Πέτρου Πελοποννησίου του Λαμπαδαρίου.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Κάθε φορά που με την ευκαιρία κάποιας εκκλησιαστικής ακολουθίας έχω τη χαρά να ακούσω τους μεγαλόπρεπους βυζαντινούς μας ύμνους να ψέλνονται από μουσικολογιώτατους ιεροψάλτες, έρχονται στο νου μου τα λόγια του Μ. Βασιλείου, που παρατηρεί ότι για να κάνει πιο εύκολα βιωματικά κατανοητή την αλήθεια της η Εκκλησία ανέμειξε τη μελωδία μετ η διδασκαλία της. Γράφει λοιπόν ο άγιος ότι: ” Επειδή το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει πως οι άνθρωποι με μεγάλη δυσκολία παιδαγωγούνται στην αρετή και παραμελούν τη σωστή ζωή, μια και έχουν έντονη τη ροπή προς τη ραστώνη, τι κάνει; Ανάμειξε την ευχαρίστηση, που προέρχεται από τη μελωδία, με τη διδασκαλία, ώστε να επηρεαζόμαστε χωρίς να το καταλάβουμε απο την ωφέλεια των λόγων εξ αιτίας της γοητείας των ψαλλομένων. Γίνεται δηλαδή αυτό που κάνουν και οι γιατροί που τα πικρά φάρμακα τα δίνους στους δύσκολους και ανυπόμονους ασθενείς αλείφοντας πολλές φορές τη κούπα που περιέχει το φάρμακο με μέλι. Οι αρμονικές μελωδίες των ψαλμών, λοιπόν, επενοήθηκαν για χάρη μας, ώστε όσοι είναι νεώτεροι στην ηλικία ή γενικώτερα ανώριμοι, ενώ φαίνεται πως ψάλλουν, στην πραγματικότητα παιδαγωγούν τις ψυχές τους”.* Έτσι η εκκλησιαστική ψαλμωδία και η μουσική καθίστανται πριν απο όλα πνευματικές πράξεις. Η σεμνή καλλιέργεια αυτών των πνευματικών πράξεων ξεκίνησε, φυσικά, και ανδρώθηκε στη καρδιά της Ορθοδοξίας μας, στο Πάνσεπτο Οικουμενικό Πατριαρχείο της βασιλίδας των πόλεων, της Κωνσταντινούπολης σε καιρούς δόξας, αλλά και σε χρόνους δύσκολους. Κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων (19ος και 20ος), μάλιστα καθιερώθηκε και η ισχύουσα μέχρι τις μέρες μας Παρασημαντική, με τη βοήθεις της οποίας εκτελούνται έκτοτε οι ύμνοι της Ορθόδοξης λατρείας. Τη σεμνή και σεπτή μουσική παράδοση της Εκκλησίας μας συνεχίζει, καταγράφει και διαδίδει με τα πονήματά του, που περιλαμβάνονται σε τρεις σειρές, την ” Αθωνική μουσική ανθοδέσμη”, την ” Πατριαρχική μουσική κιβωτό” και το ” Μουσικό εγκόλπιον παρακλητικής”, ο πανοσιώτατος Ιερομόναχος της Ιεράς Μονής Φιλοθέου του Αγίου Όρους, π. Ιερόθεος. Τον μουσικολογιώτατο αυτόν κληρικό είχα τη τιμή και τη χαρά να γνωρίσω από τις κατά καιρούς ενδημίες του στο προσκυνηματικό Ναό του Αγίου Ρηγίνου του Λεβαδέως, Επισκόπου Σκοπέλου, στη Λιβαδειά, όπου με την άριστη εκτέλεση των προς τιμήν του Αγίου εορτίων ύμνων και το σεμνόν ήθος του ελάμπρυνε και, κυριολεκτικά, εκόσμησε τις πανηγύρεις.

Δεμένο
Διαστάσεις: 17Χ24
Σελίδες: 512
Εκδότης : Ιερομ. Ιερόθεος